Van zandstranden tot injectienaalden: I(L)Ecuador

Hoi Allemaal,
Daar ben ik weer. Weet weer niet waar ik moet beginnen. Drie keer raden… weer een hoop meegemaakt de afgelopen tijd! Eerlijk gezegd heb ik eerst mijn vorige verslag terug moeten lezen om te kijken wat ik daar nog in stond, wat me weer op ideeën bracht voor een nieuw verslag.

Laat ik met het hoogtepunt van het reizen beginnen: de Galapagos Eilanden. Na 5 dagen daar geweest te zijn en 1244 foto’s te hebben weet je dat je veel gezien hebt. Hoe zal ik het noemen, het voelde alsof ik een rol had in een natuurfilm of dat ik in een dierentuin liep maar dan zonder hekken. De vele dieren waren dus ook wel echt het hoogtepunt; zeeleeuwen, reuzenschildpadden, zeeschildpadden, leguanen, blue-footed boobbies en noem maar op! Daarnaast waren er ook mooie stranden, heldere zee, veel vulkanen (waarvan we er 1 beklommen hebben die in 2005 nog acties is geweest), lava tunnels, cocktails op het strand. Kortom het was een top week! Natuurlijk ging het niet allemaal vlekkenloos (het blijft toch Ecuador), op de terug weg in de boot kwamen we stil te staan in de oceaan omdat we geen benzine meer hadden. Na ruim een half uur wachten (en zeeziek worden op een veel te wiebelende boot) kwam een andere boot benzine brengen.

Daarnaast ben ik in de ochtenden ook als vrijwilliger begonnen op een school hier in de buurt. Het is een klein schooltje van een Ecuadoriaanse vrouw, die getrouwd is met een Nederlander. Het is een heel verschil met Chicos la Calle, de kinderen zijn een stuk rustiger en beleefder, vechten niet met elkaar en hebben geen grote mond. De eigenaresse, die zelf zwanger is, vond dus ook wel dat ik de tweede dag de ochtend alleen voor de klas kon staan omdat zij voor controle naar de dokter moest. De kinderen van die klas zijn laatste jaars dus zo’n 11, 12 jaar. Gelukkig gaat het met mijn Spaans wat beter waardoor het communiceren me wat beter af gaat. De les begint om 07.00 uur (vroeg hé..) omdat ik vanuit Nederland ook allemaal knutsel dingen mee had genomen heb ik er (na overleg) een crea ochtend van gemaakt. Het verschil met Nederland is dat hier op scholen geen crea o.i.d. gegeven wordt, waardoor de kinderen in het begin geen idee hadden hoe ze moesten beginnen. Stap voor stap hebben we met de klas samen de eerste kerstkaart gemaakt, wat maakte dat ze dus allemaal op elkaar leken. Nadat ik duidelijk heb kunnen krijgen dat dit eigenlijk net niet de bedoeling is van creatief bezig zijn, maar dat je mag doen wat je zelf mooi vindt en ze zelf de spullen mogen komen halen die ze nodig hebben werd het een stuk vrijer en kwam de creativiteit los. Aan het eind van de da zó veel kaarten en tekeningen gekregen voor ‘Miss of Señorita Fiona’, echt schattig:).

Verder verblijf ik in het gastgezin. Ik moet zeggen dat de douche met alleen koud water me niet eens zo slecht bevalt, het is tenslotte toch warm buiten. Verder heb ik de mooiste kamer van het huis en de enige kamer met deur. Dit huis wordt beetje bij beetje opgeknapt, de woonkamer ziet er voor begrippen uit deze wijk erg goed uit, ze hebben tenslotte cementen muren. Maar de kamers en badkamers is verder vrij weinig. Matras op de grond en een soort gordijntje als deur. Ook de badkamer is niet meer dan een straal koud water en een wc’tje. Helaas ook het eerste ‘buitje’ mee mogen maken.. Het dak bleek dus niet helemaal waterdicht waardoor ik snachts met natte voeten wakker werd, ook dat is hier in de wijk heel normaal. Er is eigenlijk geen 1 huis waterdicht.
Voordat we naar de Galapagos eilanden zijn gegaan hebben we dit gezin ook mee uit eten genomen als bedankte voor de Spaanse lessen en alles wat haar zoon voor ons geregeld heeft, de busjes en taxi’s voor de weekenden etc. Niemand van hen was ooit uit eten geweest, waar we niet echt bij stil hadden gestaan toen we vol enthousiasme hadden gezegd ‘zoek jij maar een restaurant uit!’. Het uit eten was erg gezellig en ze waren dankbaar dat ze dit een keer mee mochten maken.

En ook Sinterklaas was in Ecuador. In het weekend van sinterklaas komen de Nederlandse en Belgische gezinnen bij elkaar om Sinterklaas te vieren. Uiteraard met een échte sinterklaas en zwartepiet én écht strooigoed. Wat heb ik genoten van de kruidnoten onder de zon, de barbecue en de kokos uit de boom.. Nog eens een andere (zonnige) manier van sinterklaas vieren!

Mijn laatste weekend ben ik met Sam&Sanna (twee verloskunde studenten die een maand vrijwilligerswerk doen bij La Sonrisa Naranja en een half jaar reizen door Zuid-Amerika) naar Montanita geweest. Dit keer heerlijk weer én ik was niet ziek. Wat betekende: lekker zonnen en ’s avonds aan de cocktails. Van Salsa dansen op het strand naar de plaatselijke kroegjes, tot de spierpijn toe.

Verder heb ik een middag bij La Sonrisa Naranja meegeholpen met gratis injecties geven bij de opendag. Voor de eerste keer dat ik mijn verpleegtechnische handelingen in de praktijk heb toegepast, nadat ik de eerste paar prikken met zweet in me handen stond, ging het steeds beter. Ik wordt nog eens een echte alrounder..;).

Helaas zit mijn avontuur er al weer bijna op hier. Zou nog heel graag langer willen blijven, nog meer leuk werk doen, nog meer leuke mensen ontmoeten en nog meer reizen… maar helaas! Daarnaast ben ik ook erg benieuwd wat er in Nederland allemaal op me te wachten staat en kijk ik er naar uit om iedereen weer te zien!

Tot snel en muchos besos!